مے گويند پرخاشـــگر شـــده ام!
نــہ ،
فقط هر?ــس ? ِ لحظه اے يادت را از ذهــنم بگيــرد
گيـــرم با يـــ? عطـــسه ے معمولے
نمے توانم سر بـ تنــش بگــــذارم!
مي گويـــند خـــــواب ندارم
نــہ!
فقـــط دوباره منـــتـــظر توام
مے ترســـم چشـــم روے هم بگذارم و بيايے!
ِچيـــزيـــم نيســـت ... !
دَر عوض ،
موسيقے آرام گوش مے دهـــم!
قُرص هايم را دوبرابر مے خــورم!
و فقط بـ گوشـــه ديـــوار خيره مےشوم!
اصلا ً اتفاق عجيبے نيفتاده!
فقط انــگار
ســرمبلايے دارد مے آيد ...